عملگر‌ها یکی از مهمترین تجهیزات صنایع نفت و گاز و پتروشیمی هستند که باعث می‌شوند عملیات مستمر در بالاترین فشار با کارایی بالا و در امنیت کامل انجام شوند و از این رو برای خطوط نفت و گاز حیاتی هستند.

حفاری

در حال حاضر برای اجرای موثر برنامه‌های کاربردی و حفاری‌های گسترده در سایت‌های پتروشیمی، که در آن کنترل فشار دریچه‌های هوای فشرده ضروری است، از عملگر‌های الکتریکی استفاده می‌شود. این یک راه‌حل جامع اما قدرتمند است که به طور مساوی در برنامه‌های کاربردی خطوط لوله به خوبی عمل می‌کند. هر کجا که دما و سایر عوامل تهدید کننده دچار مشکل می‌شوند، عملگر‌ها نیز با مشکل مواجه هستند.

رهبری درست

در حال حاضر شما می‌توانید انتشار گازهای متان را با عملگرهای پیشرفته برقی گزارش کنید و درآمد خود را افزایش دهید. عملگر‌های الکتریکی یک راه حل ثابت برای جداساز‌ها، آسانسور‌های ساختگی و مصنوعی و پمپ‌های تزریق است. با حذف نیاز به خروج گاز طبیعی به جو، این عملگر برای محیط زیست کارآمد است. این سیستم قدرتمند اما جمع و جور، تکنولوژی سرو موتور و پیچ غلتک را برای رسیدن به طول عمر بیشترتجهیزات نفت و گاز و پتروشیمی با سرعت و دقت فوق‌العاده ای باهم ادغام می‌کند.

از بین بردن انتشار گازهای گلخانه‌ای به وسیله عملگر‌های الکتریکی

برای شرکت‌های نفت و گاز و پتروشیمی، انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق عملگر پنوماتیک به یک هزینه عمده از دست رفته از درآمد گاز و جریمه‌های احتمالی تبدیل شده است. سایت‌های کنترل از راه دور پتروشیمی اغلب از کنترلر‌های پنوماتیک گاز طبیعی برای کنترل فرآیند استفاده می‌کنند. کنترلر‌ها به طور پیوسته برای تولید جریان گاز طبیعی تغذیه می‌شوند و منجر به انتشار قابل توجه متان به جو می‌شوند. مطالعات جدید نشان می‌دهد انتشار گاز از این عملگر‌های پنوماتیک فشار پایین بسایر بالاتر از پیش بینی‌های انجام شده است، که می‌تواند مقررات اصلی امنیتی را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این، استفاده از هر وسیله‌ای که متان را در یک محفظه بسته قرار می‌دهد، باعث می‌شود که منطقه به عنوان یک گزینه‌ احتمالی انفجار محسوب شود و به هزینه تجهیزات پتروشیمی اضافه شود. یک راه‌حل برای این مشکلات تخلیه، استفاده از یک عملگر الکتریکی به جای عملگر‌های پنوماتیک به منظور از بین بردن کامل خروجی متان است. این عملگر‌ها بازده از دست رفته گاز خروجی و نیاز به نظارت بر انتشار را کاهش می‌دهد.

عملگر‌ها چگونه کار می‌کنند؟

هر شیر نیاز به وسیله‌ای دارد که به کمک آن بتواند به درستی عمل کند. چرخ‌های دستی، اهرم‌ها، چرخ دنده‌ها و موتورهای محرک، گزینه‌های مختلفی هستند که برای دستیابی به این هدف وجود دارند. عملگرها وسیله‌ای هستند که با استفاده از آن‌ها یک شیر می‌تواند به صورت اتوماتیک وظیفه‌ خود را انجام دهد بدون اینکه به دخالت انسان برای چرخاندن و یا باز کردن شیر نیازی باشد. عملگر‌ها می توانند از راه دور وارد عمل شوند و به عنوان مکانیسم خاموش شدن یا بسته شدن شیر‌ها در وضعیت اضطراری عمل کنند، در حالیکه دخالت انسان در اینگونه موارد می‌تواند بسیار خطرناک باشد. به صورت ساده‌تر، ماهیت یک عملگر در واقع یک مکانیسم کنترل است که توسط یک منبع انرژی تغذیه می‌شود و کار می‌کند. این انرژی می‌تواند فشار هیدرولیک، فشار پنوماتیک یا جریان الکتریکی باشد که بخش‌های مکانیکی داخلی موتور را حرکت می‌دهد.

برخی از انواع عملگر‌ها

عملکرد دوگانه

عملگرهایی با عملکرد دوگانه در پیکربندی دو طرفه خود دارای هوا و مایع ذخیره شده در هر دو طرف پیستون هستند، که فشار یک طرف آن بالاتر است و نیرویی که برای به حرکت درآوردن سوپاپ لازم است به سوپاپ اعمال شود را ایجاد می‌کند. این پیکربندی از هوا / مایع به عنوان انرژی برای باز کردن و بستن شیر استفاده می‌کند.

عملگر فنری

عملگر‌های فنری در پیکربندی خود دارای هوا / مایع تنها در یک طرف پیستون هستند و انرژی لازم برای حرکت مکانیسم‌ها از جانب فنر در طرف مقابل تولید می‌شود. این پیکربندی از هوا یا مایع به عنوان انرژی برای باز کردن یا بستن شیر استفاده می‌کند، در حالی که فنر به این منظور عمل می‌کند تا حرکت مخالف را تحت تاثیر قرار دهد.

عملگر پنوماتیک

عملگر‌های پنوماتیک از هوای فشرده برای تولید انرژی عملیاتی استفاده می‌کنند. این عملگرها سریع پاسخ می‌دهند، اما برای محیط‌های تحت فشار بالا که گاز در آنها فشرده می‌شود ایده آل نیستند. عملگر‌های پنوماتیک همچنین می‌توانند به عنوان عملگر فنری یا عملگر با عملکرد دوگانه نیز استفاده شود.

برنامه‌های کاربردی

انقلاب صنعتی موجب استفاده از آب برای سوپاپ‌های هیدرولیکی شد و تا سال 1920، به کارگیری عملگرهای پنوماتیک در تجهیزات صنایع نفت و گاز و پتروشیمی شدت گرفت. با اختراع کارخانه‌های پیشرفته‌تر با نیازهای بالاتر فشار، طرح‌های الکتریکی پیشرفته‌تر شدند و همچنین نوآوری‌هایی مانند عملگر‌های گاز بیش از نفت، توسعه یافت. در حدود دهه 1950 عملگر‌های گازی برای تامین نیاز خطوط لوله در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی به فشار‌های بالا و همچنین عملگرهای الکتریکی هیدرولیک بی ضرر برای کاربردهای بحرانی ایجاد شدند.